تغییر ساختار سیستم مهاربند واگرا به هدف افزایش شکل پذیری و ظرفیت سیستم

سیستم مهاربند واگرا می¬تواند ترکیبی از شکل¬پذیری قاب خمشی و سختی مهاربند همگرا را دارا باشد. هنگامی که این سیستم وارد ناحیه غیرخطی می¬شود، تغییر مکان جانبی نسبی بعضی از طبقات به حدی میرسد که باعث ایجاد مکانیزم در طبقه می¬شود. یعنی قبل از استفاده کامل از ظرفیت سازه، در بعضی از طبقات خرابی کامل به وقوع می¬پیوندد. در این حالت بقیه طبقات سازه ممکن است وارد ناحیه غیرخطی نشده باشند و یا اگر شده اند به مقدار ناچیزی جذب انرژی در آنها صورت گرفته باشد. در این پایان نامه سعی شده تا با ارائه راهکارهایی از پتانسیل جذب انرژی اعضای بیشتری از سازه استفاده گردد. به این ترتبب که با افزودن اعضای قائم در محل اتصال بادبند به تیر، دوران نسبی طبقات به هم نزدیک و تسلیم در تمامی طبقات تقریبا همزمان صورت پذیرد. در انتها نشان داده شده است که با بکارگیری روش ارائه شده، سازه می تواند زلزله¬های بزرگتری را تجربه نمایدکه این عمل ظرفیت سازه را در برابر زلزله افزایش می دهد.